loĝadi en hotelo

azilpetantaj familioj loĝas en hoteloj.  poste, se ili entute ricevos azilon, ili iros al restejo aranĝita por daŭra loĝado.  la teorie mallonga intertempo daŭras unu, du, eble tri jarojn pro administraj prokrastoj.  por i. kaj m. pasis unu jaro depost ilia enveno en la landon — unu jaro da hotela vivo.  m. ricevis antaŭ kelkaj tagoj avizon de la oficejo por protekto de rifuĝintoj kaj senŝtatuloj, ke ŝian peton ĝi ankoraŭ ne pritraktos ene de la venontaj 6 monatoj...

en hotelo la ĉambroj malgrandas.  la infanoj enuas kaj ploras.  la hotelo samtempe akceptas vojaĝantojn, ĝi postulas silenton.  ĝi devigas al reenĉambriĝo je la 21a horo.  puloj aperas kaj malsanetoj kontaĝas la infanojn.  por manĝaĵoj oni iras al helpa asocio unufoje en semajno.  estas unu forno en la akceptejo, kuiraparatoj estas malpermesitaj en la ĉambroj.  homoj kaŝe kuiras en la nokto, kaj lavas la vazaron en tualeta lavabo.  ekzistas kelkaj ĉambroj kun kuirplatoj, sed ilin ricevas bonŝanculoj sen komprenebla kialo.  la hotelo toleris, kaj nun malpermesas fridujojn.  la publika lavaŭtomatejo malproksimas kaj kostas monon, do ankaŭ vestojn oni kaŝe lavas.  malobeo al hotela regulo povas kaŭzi elpelon, post kiu necesos petado ĉe helpaj asocioj por alia restejo.

la franca ŝtato strange montras du vizaĝojn.  flanke de la gastama vizaĝo ĝi devigas sin al loĝigo de azilpetantoj; ĝi agnoskas kaj subvencias asociojn, kiuj helpas ilin; decidinte pri azilo aŭ ekzilo, ĝi permesas apelacion kaj rekonsideron de la decido antaŭ juĝejo.  flanke de la malgastama vizaĝo ĝi postulas dokumentojn kaj dokumentojn; riproĉas malobeon de proceduroj fare de homoj fremdaj al ĝia administra labirinto; daŭrigas la atendadon dum jaroj en malkomfortaj kondiĉoj malpermesante laboradon kaj izolante la enmigrintojn de la ĉirkaŭa socio.

la elekto de hoteloj por tiom longaj restadoj aspektas ne racia.  en raporto el jaro 2006a mi legas, ke restado de familio en hotelo kostas 1500 eŭrojn monate.  laŭ akrun (en: unhcr) enskribiĝis 48576 azilpetantoj en francio en 2010.  en 2011 ĝis novembro enskribiĝis 47191, do antaŭvideblas iom pli ol 50000.  ĉar kunloĝas proksimume du plenkreskuloj, la sistemo kostas ĉirkaŭe 450 milionoj da eŭroj...

antaŭaj notoj pri esperantistaj azilpetantoj:

• 2011-10 inter rifuĝintoj kaj burokratoj
• 2011-04 rifuĝintoj

(en antaŭaj notoj mi parolis pri „rifuĝintoj“ laŭ la ĝenerala senco de la vorto.  laŭ ŝtataj administroj „rifuĝinto“ estas tiu, kiun administro agnoskis tia.  dum la atendo de tiu agnosko oni estas nura „azilpetanto“.)