hwang sok-jong (hwang sok-yong) aŭtoras plurajn dikajn romanojn. li estas el la koreoj, kiuj spertis la postmilitan diktaturon en la suda duono de la lando kaj ĝian evoluon al nuntempaj prospero kaj demokratio. la disduonigo inter nordo kaj sudo restas kiel vundo en la konscienco de tiu generacio.
mi ne scias, ĉu hwang popularas inter koreaj junuloj, sed li sukcese famigis sin internacie, kaj tion li meritas.
"la malnova ĝardeno" interplektas rakonton pri amo kaj rakonton pri politiko. tamen ĝi ne simple provizas al legemuloj ambaŭ specojn de furaĝo. ĝi meditas pri la elekto inter revolucia agado kaj privata feliĉo. ĝi meditas inteligente, retrospekte, tra la rigardo de la vira ĉefrolulo, kiu post 17-jara mallibereco pro politika agado pene adaptiĝas al la nova sud-korea socio, kiun li ekkonas post sia liberiĝo. ĝi meditas ankaŭ tra la taglibro postlasita de la ina ĉefrolulo, kiu vojaĝis al germanio, vidis la faligon de la berlina muro kaj la reunuiĝon de germanio, kaj revenis al la propra, plue disparta lando. ŝi mortis antaŭ ol la amato liberiĝis. ilia iama feliĉo en montara dometo, apud la „malnova ĝardeno“, daŭris nur de unu printempo ĝis la sekva.
larmo-melkaj temoj estas korea specialaĵo trovebla en literaturo kaj en kino, sed hwang al tiu rakonto donas pli da signifo, ol donus nura emocia amrakonto. mi spektis la filman adapton de im sang-su. ĝi belas, sed devante en du-hora daŭro kunpremi la agadon de pli ol 500-paĝa romano, ĝi probable ne tre klaras al ne-leginto kaj lasas al la sentimentala tono superregon.
referenco:
- le vieux jardin / hwang sok-yong, trad. jeong eun-jin kaj jacques batilliot. - zulma, 2005. - 576 p. - isbn 978-2-84304-500-4.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire