la ĝardenisto

sur sia ĉevaleto
blanka kiel neĝo
plej bela reĝidino
rajdas laŭ aleo.

la vojon la ĉevalo
dancas tiom fole,
la sablo, kiun ŝutis
mi, briletas ore.

vi, rozkolora ĉapo
jen supr' jen malsupre,
oj, ŝtelfaligu plumon
de vi al mi fluge!

kaj se kompense plaĉas
iu mia flor',
mil prenu kontraŭ unu,
ĉiujn prenu for!

eduardo mörike, 1837

mia ne tute kontentiga traduko.  jen la originallingva teskto:

der gärtner

auf ihrem leibrößlein,
so weiß wie der schnee,
die schönste prinzessin
reit't durch die allee.

der weg, den das rößlein
hintanzet so hold,
der sand, den ich streute,
er blinket wie gold.

du rosenfarbs hütlein,
wohl auf und wohl ab,
o wirf eine feder
verstohlen herab!

und willst du dagegen
eine blüte von mir,
nimm tausend für eine,
nimm alle dafür!

kaj jen la muzikigo de hugo wolf...

• en malnova intepreto far la angla kantistino kathleen ferrier
• alia interpreto far la germana kantisto werner güra kun rimarkinde klara elparolo
• alia interpreto far juna guðbjörg hilmarsdóttir — ne tute matura voĉo kaj teĥniko, sed bele
• alia malnova far irmgard seefried, miaopinie plej trafe peranta la sencon de la poemo.