la ponto la reponto kaj la rereponto

la apudvilaĝa ponto estas metalaĵo sur pilieroj, kiu anstataŭas pli malnovan pendoponton el la triono de la 19a jarcento.  ĝis antaŭnelonge mi supozis, ke tiutempa konstruarto rutine produktadis tiajn verkojn, ke oni kompreneble bezonis la gvidon de kompetentaj arkitektoj kaj inĝenieroj, sed havis malmultajn ŝancojn de malsukceso.

tute ne tiel.

libro pri loka historio republikigas bildkartojn, sur kiuj oni vidas, kiel la ŝtata „societo de pontoj kaj vojoj“ post malkonstruo de la malnova ponto, faris unuan provon, kiu rompiĝis en somero 1905a; duan provon, kiu rompiĝis en novembro 1905a; trian provon, kiu fine starigis la nun funkciantan pasejon.

la inaŭguro okazis en somero 1906a kun abundo da festoparoladoj, galanterioj, tuboĉapeloj kaj ŝaŭmvinoj, ĉar necesis superbrui la posteĥon de la fiaskoj.